Vanaf 1 januari 2025 is de Wet DBA van kracht met als doel schijnzelfstandigheid tussen opdrachtgevers en zzp’ers aan te pakken. Wie jarenlang bij één opdrachtgever werkt en geen sociale premies afdraagt, ondermijnt mijns inziens het systeem. En dát is het probleem dat de Wet DBA zou moeten bestrijden.
Echter, in de praktijk merk ik dat de gevolgen veel groter zijn voor zelfstandige ondernemers zoals ik. Opdrachtgevers in sectoren als horeca, verpleegkunde, beroepsgoederenvervoer en isolatietechniek – daar waar bedrijven ook eigen personeel hebben – wordt het bijna onmogelijk gemaakt, of in ieder geval onveilig, om zzp’ers in te huren. Daarmee bepaalt de overheid via mijn opdrachtgevers feitelijk waar ik wel of niet zelfstandig opdrachten mag aannemen.
Voor mij draait ondernemerschap om vrijheid: de vrijheid om zelf te kiezen welke talenten ik inzet en voor wie. Schijnconstructies stevig aanpakken? Helemaal goed. Maar dit beleid belemmert het feitelijke zelfstandig ondernemerschap zó fors dat het zijn doel voorbijschiet. Ik zie het terug in het aantal opdrachten dat sinds januari is teruggelopen. Ik kan prima mijn boterham verdienen, maar aan de hand van dit artikel wil ik mijn mening delen opdat de Wet DBA zeker nog niet de juiste vorm kent. Ik vrees dat we dit item niet terug gaan zien in de verkiezingsprogramma voor dit najaar…